18/05/2019 0 Opmerkingen
De geschiedenis van de klokkenmaker
Wie was er eerst, de klok of de klokkenmaker? Op de website van Alex Muller Klokkenreparatie leest u alles over de geschiedenis van de klokkenmaker en hoe het beroep als klokkenmaker van stand kwam. Nieuwsgierig geworden? Lees de blog hier.
Een klokkenmaker is een vakman die klokken maakt en/of repareert. Omdat bijna alle klokken tegenwoordig in de fabriek zijn gemaakt, bestaat het vak van een klokkenmaker vandaag de dag meestal alleen nog uit het repareren en restaureren van (oude) klokken. Ook ik heb ik mij gespecialiseerd in het repareren en restaureren van oude klokken, wat ik met plezier uitvoer in mijn eigen bedrijf Alex Muller Klokkenreparatie in Papendrecht. Vroeger bestond het werk als klokkenmaker echter uit meer dan het repareren van klokken. Oorspronkelijk waren klokkenmakers ambachtslieden die met de hand klokken ontwierpen en bouwden. Gedurende de tijd verstreek, werd het klokkenmakers vak minder uitgebreid, maar nog wel evenzo specialistisch.
Herkomst van het klokkenmakersvak
De term klokkenmaker dateert, volgens kenners, uit het jaar 1390, ongeveer een eeuw nadat de eerste mechanische klokken verschenen. Met name werden er toentertijd in kloosters klokken gebruikt, daar de monniken graag op het juiste tijdstip kunnen bidden. De klokken uit deze periode hadden allen maar één uurwijzer en waren niet erg nauwkeurig. Vanaf het begin van de 15e eeuw tot de 17e eeuw werd klokkenwerk beschouwd als de meest technisch geavanceerde handel die er bestond, in de 16e eeuw kwam er ook een tweede wijzer om de minuten aan te kunnen geven. Rond de 16e eeuw, naarmate de kunst van het klokken maken zich steeds meer onderscheidde en verspreidde, ontstonden speciale klokkenmaker gildes. De geschiedenis leert dat de beste klokkenmakers vaak ook wetenschappelijke instrumenten bouwden, omdat ze lange tijd de enige vakmensen waren die getraind waren in het ontwerpen van mechanische precisieapparaten. Een voorbeeld is de harmonica, die is uitgevonden door een jonge Duitse klokkenmaker en die vervolgens als massaproduct werd vervaardigd door een andere klokkenmaker genaamd Matthias Hohner.
Voor 1800 werden klokken uitsluitend met de hand gemaakt. Alle onderdelen van de klok, hoe klein ook, werden in de winkel van de desbetreffende meesterklokkenmaker gemaakt. Voorbeelden van dit complexe productieproces zijn de staande klokken die in de 16e en 17e eeuw werden gebouwd. Tegen de 19e eeuw begonnen diverse kleine fabrieken met het produceren van verschillende klokonderdelen, maar het vakwerk van het ontwerpen, assembleren en aanpassingen aan de klok bleef in handen van de klokwinkels. Tegen de 20e eeuw maakten verwisselbare onderdelen en gestandaardiseerde ontwerpen het mogelijk dat de hele klok in een fabriek kon worden gemonteerd en gespecialiseerde klokkenmakers richtten zich meer en meer op het repareren van klokken, in plaats van het ontwerpen en maken.
Opmerkingen